Tutaşma sözü "tutaşmaq" fellərinin isim halı olub, əsasən bir neçə müxtəlif mənada işlənir. Lüğətlərdə sadəcə feilin isim formasından irəli gələn məna əks olunsa da, tutaşma daha geniş və çoxşaxəli bir məna kəsb edir. Əsasən, iki cismin bir-birinə sıx yapışması, birləşməsi və ya qovuşması kimi başa düşülür. Bu birləşmə fiziki, kimyəvi və ya hətta məcazi xarakter daşıya bilər.
Fiziki tutaşma: Bu, iki və ya daha çox cismin bir-birinə mexaniki olaraq yapışmasıdır. Məsələn, "iki taxta parçanın tutaşması", "sementin daşlarla tutaşması", "maşının hissələrinin tutaşması" kimi ifadələrdə tutaşma fiziki birləşməni bildirir. Bu zaman tutaşma prosesi mexaniki təzyiq, yapışqan və ya digər birləşdirici materialların köməyi ilə baş verir.
Kimyəvi tutaşma: Burada tutaşma, kimyəvi reaksiya nəticəsində iki və ya daha çox maddənin bir-birinə bağlanması deməkdir. Məsələn, yanma prosesi zamanı yanar maddənin oksigenlə kimyəvi tutaşması və yeni bir maddənin əmələ gəlməsi bu kateqoriyaya aiddir. Burada tutaşma daha çox kimyəvi rabitələrin əmələ gəlməsini ifadə edir.
Məcazi tutaşma: Tutaşma sözü bəzən məcazi mənada da işlənir. Bu zaman iki anlayış, hadisə və ya şəxsin sıx əlaqəsi, bir-birinə bağlılığı nəzərdə tutulur. Məsələn, "tarixin tutaşması", "mədəniyyətlərin tutaşması", "fikirlərin tutaşması" ifadələrində tutaşma bir-birinə bağlılığı, qarşılıqlı təsiri, bütöv bir sistem kimi birlikdə mövcudluğu ifadə edir. Bu mənada tutaşma daha çox metaforik və kontekstə bağlı bir anlayışdır.
Etimoloji baxımdan, "tutaşmaq" feli Türk dillərində geniş yayılmış "tut-" kökündən əmələ gəlmişdir. "Tut-" kökü ələ almaq, tutmaq, bərk saxlamaq mənasını bildirir. İsim halında olan "tutaşma" isə bu tutma, birləşmə, əlaqəni nəticə və proses olaraq ifadə edir.
Yekun olaraq, "tutaşma" sözü çoxmənalı olub, kontekstdən asılı olaraq fiziki, kimyəvi və ya məcazi birləşmə, əlaqə və ya qovuşmanı ifadə edə bilir. Onun dəqiq mənası hər bir konkret cümlədə sözün işlənməsindən asılıdır.