U (U₁): Azərbaycan əlifbasının iyirmi səkkizinci hərfi olan "U" hərfi, ön, yuvarlaq, yüksək səsli bir saitdir. Fonetik olaraq [u] kimi tələffüz olunur. Qrammatik baxımdan, digər saitlər kimi, sözün hecasını təşkil edir və sözlərin əsasını qurur. "U" hərfi həm sözün əvvəlində, həm ortasında, həm də sonunda işlənə bilər.
Etimologiya: "U" hərfinin kökü latın əlifbasındakı "U" hərfidir. Latın əlifbası isə yunan əlifbasından törəmişdir. Yunan əlifbasında bu səsə uyğun gələn hərflərin tarixi daha qədim dövrlərə gedib çıxır. Azərbaycan əlifbasında istifadə olunan "U" hərfi, qrafik formasını qoruyub saxlayaraq, latın əlifbasından götürülmüşdür. Ancaq əlifbaların inkişafı boyunca səsin tələffüzündə kiçik fərqlər ola bilər.
İşlənmə nümunələri: "U" hərfi müxtəlif sözlərdə müxtəlif vəzifələrdə iştirak edir:
- Sözün əvvəlində: Uşaq, uzun, uçuş, ümid
- Sözün ortasında: Düzgün, quru, quruluş, tuluq
- Sözün sonunda: Quru, dolu, əlu
"U" hərfi bir çox qoşma və ön-qoşmalarda da işlənə bilər, məsələn, "üçün", "üzərində" kimi. Bundan əlavə, "U" hərfi bəzi xüsusi adlarda da işlənə bilər. Hərflərin mənası, əslində, onların özlərindən daha çox, onların sözlərdə işlənməsindən irəli gəlir. Yəni, "U" hərfinin mənası, sadəcə olaraq, bir səsi təmsil etməsi deyil, həm də bu səsin sözlərə verdiyi mənalarda özünü göstərir.