ABAD (fars. əsilli) – Azərbaycan toponimlərində geniş yayılmış bir əlavədir. Əslində "su", "çay", "yaşıl", "yaşıl sahə" kimi mənaları olan kökdən törəmişdir və əraziyə, yaşayış məntəqəsinə aid olaraq onun suvarma sisteminin mövcudluğu, yaşıl və sulu bir ərazi olması kimi xüsusiyyətlərini bildirir. Yəni "abad" əlavəsi olan toponimlər, tarixən suyun bolluğu və əkinçiliyə əlverişli bir ərazi olduğunu göstərir.
Bu əlavə, əsasən şəhər, kənd və digər yaşayış məntəqələrinin adlarına əlavə olunaraq, onlara daha da spesifik məna və təsvir qatır. Məsələn, "Cəlilabad" adı, "Cəlilə aid olan abad yer" mənasını verir və bu, həm ərazinin suvarma sisteminə malik olmasını, həm də əkinçiliyə yararlı bir yer olmasını ifadə edir. Digər nümunələr kimi "Sabirabad", "Qubabad", "Lənkəranabad" və s. göstərmək olar. Hər birində "abad" sözü, yerin məhsuldarlığı, yaşayış üçün uyğunluğu və əlverişli təbii şəraitə malik olması ilə bağlı bir fikir verir.
Beləliklə, "abad" sadəcə bir əlavə deyil, toponimlərin mənasını zənginləşdirən, onlara tarixi və coğrafi kontekst əlavə edən əhəmiyyətli bir komponentdir. O, həm də ərazinin tarix boyu insan məskəni olması və əkinçiliyin inkişafı üçün əlverişli olması fikrini ifadə edir. Bu baxımdan, "abad" Azərbaycan dilinin zəngin leksik tərkibinin və toponimlərinin formalaşmasında oynadığı rolun əyani bir nümunəsidir.