Abbasilər: İslam tarixinin ən parlaq və uzunömürlü sülalələrindən biri olan Abbasilər, 750-ci ildən 1258-ci ilədək Bağdadı mərkəz seçərək İslam dünyasına hökmranlıq etmişlər. Emevi Xilafətinin süqutundan sonra hakimiyyətə gələn Abbasilər, ədalətli idarəçilik, elmə və mədəniyyətə verdikləri dəstək ilə qızıl əsr kimi tanınan bir dövrü başlatmışlar.
Abbasilər dövrü, İslam dünyasında elmin, incəsənətin və ticarətin çiçəkləndiyi bir dövr kimi tarixə düşmüşdür. Bağdad, dünyanın ən böyük və ən inkişaf etmiş şəhərlərindən biri olaraq, müxtəlif mədəniyyətlərin qovuşduğu bir mərkəzə çevrilmişdir. Bu dövrdə tərcümə işləri geniş vüsət almış, Yunan, Fars və Hindistan əsərləri ərəb dilinə tərcümə edilmiş və İslam dünyasına yayılmışdır. Bu da elmin və biliyin inkişafına böyük təkan vermişdir.
Abbasilər dövrünün ən parlaq nümayəndələrindən biri olan Harun əl-Rəşid, ədalətli və qüdrətli bir hökmdar olaraq tarixdə öz izini qoymuşdur. Onun dövründə xilafət güclü və çiçəklənən bir dövlət idi. Lakin Harun əl-Rəşidin ölümündən sonra xilafət zəifləməyə başladı və daxili çəkişmələr gücləndi. Vəliəhdlik mübarizələri və iqtisadi problemlər Abbasilərin gücünü sarsıtmış, onların hakimiyyəti tədricən zəifləmişdir.
Nəhayət, 1258-ci ildə Monqollar tərəfindən Bağdadın fəthi ilə Abbasilər Xilafəti süquta uğramışdır. Bu hadisə İslam tarixinin ən mühüm dönüm nöqtələrindən biri olaraq qalır və Abbasilərin uzun və şanlı hökmranlığının sonunu qoymuşdur. Lakin onların qoyduqları mədəni və elmi irs bu günə qədər təsirini davam etdirir.