Abdar sözü farsca mənşəli olub, əsasən bitkilər, meyvələr və ya ümumiyyətlə, nəmliyi özündə saxlayan şeylər üçün istifadə olunan bir sifətdir. Sadəcə "sulu" və ya "şirəli" deməkdən daha çox, abdar sözü həmin sululuğun və ya şirəliyin keyfiyyətinə, təravətinə və hətta bir gözəlliyə işarə edir. Bitkinin şirəli və təravətli görünüşündən əlavə, həmin şirənin dadına, iyinə və ümumi təsirə də toxunur.
Lüğətlərdə sadəcə "sulu, şirəli, təravətli, lətafətli" kimi təriflənməsinə baxmayaraq, abdar sözü daha incə bir məna daşıyır. Bu, sadəcə fiziki bir keyfiyyət deyil, həm də estetik bir təəssürat yaradır. Məsələn, "abdar meyvə" demək, sadəcə sulu meyvə demək deyil, həm də gözəl, cəlbedici, sağlam və dadlı bir meyvəni təsvir edir.
Ədəbiyyatda abdar sözü daha da geniş məna kəsb edə bilir. Misal olaraq, verilən şeir parçasında "ləbi-ləli-abdar" ifadəsi yalnız dodağın sulu və şirəli olmasını deyil, həm də gözəl, cazibədar və cəlbedici bir görünüşü ifadə edir. Bu, sözün estetik və duyğusal aspektlərini daha aydın göstərir.
Beləliklə, abdar sözü sadəcə bir botanik tərif deyil, şairanə bir ifadədir ki, təravət, gözəllik, sağlamlıq və cəlbediciliyi özündə əks etdirir. O, sadəcə suyun və ya şirənin varlığını deyil, həm də onların yaradığı təsir və təəssüratı ifadə edir.