Abgüşt (fars. آبگوشت - âbgūšt) sözü Azərbaycan dilində köhnə bir termin olaraq istifadə olunur və əsasən "bozbaş" və ya "piti" yeməklərini ifadə edir. Bu, qoyun əti, düyü, noxud və ya paxlalı bitkilər, tərəvəzlər (adətən soğan və ya kartof) ilə hazırlanan, suda bişirilən və sonra ət və suyu birlikdə təqdim edilən bir növ qatı şorbadır.
Farsca "ab" (su) və "گوشت" (qoşt - ət) sözlərindən əmələ gəlmiş "abgüşt" ifadəsi hərfi mənada "su əti" deməkdir. Bu, yeməyin hazırlanma üsulunu və tərkib hissələrinin əsasını aydın şəkildə göstərir. Abgüşt, xüsusilə qış aylarında, soyuq havada bədəni isidən və doyurucu bir qida olaraq qəbul edilir.
Cəlil Məmmədquluzadənin əsərlərində rast gəldiyimiz kimi, abgüşt Azərbaycan mətbəxinin zənginliyini və tarixi köklərini əks etdirən bir yeməkdir. Onun hazırlanması müxtəlif bölgələrdə fərqli ola bilər, lakin əsas tərkib hissələri və dadı ümumilikdə eyni qalır. Bəzi bölgələrdə abgüştə əlavə olaraq ədviyyatlar, göyərti və ya digər tərəvəzlər də əlavə edilir.
Müasir Azərbaycan mətbəxində abgüşt termini daha çox bozbaş və piti kimi sinonimlərlə əvəz olunsa da, tarixi konteksdə və ədəbi əsərlərdə bu sözün özünəməxsus yeri və əhəmiyyəti vardır. Abgüşt sadəcə bir yemək deyil, həm də Azərbaycan mədəniyyətinin və tarixinin bir hissəsidir.