Abidləşmə, "abidləşmək" felindən törəmiş bir isimdir və əsasən bir hadisənin, şəxsin və ya əşyanın tarixi, mədəni və ya milli əhəmiyyət kəsb edərək xatirə kimi qorunması, əbədiləşdirilməsi prosesini bildirir. Bu proses həm fiziki abidələrin yaradılması, həm də xatirələrin, əfsanələrin və rəvayətlərin nəsillər boyu ötürülməsi vasitəsilə həyata keçə bilər.
Abidləşmə, sadəcə bir heykəlin və ya binanın qoyulması ilə məhdudlaşmır. O, daha geniş bir məfhumdur və həmin hadisənin, şəxsin və ya əşyanın milli şüurunun bir hissəsinə çevrilməsini, gələcək nəsillər tərəfindən xatırlanmasını və tədqiq olunmasını əhatə edir. Məsələn, bir qəhrəmanın abidləşməsi onun həyatının kitablarda yazılıb oxunması, filmlərdə təsvir olunması, adının küçələrə və ya məktəblərə verilməsi ilə gerçəkləşə bilər. Bir müharibənin abidləşməsi isə həm hərbi qəbiristanlıqlar, həm də o müharibə haqqında yazılan əsərlər, çəkilən filmlər və yaradılan muzeylər vasitəsilə baş verir.
Abidləşmə prosesi zamanı həm obyektiv, həm də subyektiv amillər rol oynayır. Obyektiv amillər hadisənin əhəmiyyəti, şəxsin tarixi rolu və s. ilə bağlıdır. Subyektiv amillər isə cəmiyyətin dəyərləri, ideologiyası və o hadisəyə, şəxsə və ya əşyaya münasibəti ilə bağlıdır. Beləliklə, abidləşmə prosesi həm tarixin obyektiv təsviri, həm də cəmiyyətin tarixə münasibətinin bir əksidir.
Qısaca desək, abidləşmə, vaxtın sınağından keçmiş və gələcək nəsillər üçün əhəmiyyətli olan şeylərin əbədiləşdirilməsi prosesidir. Bu proses cəmiyyətin öz tarixini formalaşdırma və öz kimliyini təsdiq etmə mexanizmlərindən biridir.