Abpaş (fars. əsilli söz) köhnə Azərbaycan dilində ağzı süzgəcli bir aləti ifadə edirdi. Bu, sadəcə “susəpən” və ya “suçiləyən” kimi ümumi təsvirlərlə kifayətlənməkdən daha çox mənaya malikdir. Abpaş, mayenin içindəki qatı hissəcikləri ayırmaq üçün xüsusi hazırlanmış bir vasitə idi. Süzgəcinin növü və ölçüsü, abpaşın hansı məqsədlə istifadə edilməsindən asılı olaraq dəyişirdi. Məsələn, qatı maddələrin sıxlığından asılı olaraq süzgəc incə və ya qalın toxumalı ola bilərdi.
Abpaşın tətbiq sahəsi geniş idi. Əsasən maye maddələri təmizləmək üçün istifadə olunurdu. Məsələn, şərbət hazırlamada, şərabçılıqda, ya da ev təsərrüfatında süd və ya digər mayeləri təmizləmək üçün abpaşdan istifadə edilirdi. Hətta bəzi hallarda, dərman preparatlarının hazırlanmasında da bu alətdən faydalanıla bilərdi.
Abpaşın konstruksiyası sadə olsa da, funksiyası olduqca əhəmiyyətli idi. O, mayenin keyfiyyətini yaxşılaşdırmaqla yanaşı, həm də sağlamlığın qorunmasında müəyyən rol oynayırdı. Çünki çirkli mayelərin səbəb ola biləcəyi xəstəliklərdən qorunmaq üçün abpaşdan istifadə edilməsi, köhnə dövrlərdə əhəmiyyətli profilaktik tədbir idi.
Bu gün abpaş termini nadir hallarda işlədilir və əsasən tarixi mənbələrdə rast gəlinir. Ancaq onun köhnə Azərbaycan məişətində və texnologiyalarında özünəməxsus yeri olmuşdur. Abpaşın mövcudluğu, həmin dövrdəki insanların təbii ehtiyatlardan necə səmərəli istifadə etmək bacarığını və sadə vasitələrlə müxtəlif problemlərin həllini tapmağı göstərir.