Abru (Ərəb mənşəli, Fars dilindən keçmişdir): İnsanların hörməti, nüfuz və şərəfi; qüruru, ləyaqəti. "Abru" sözü, sadəcə "üz şərəfi" mənasından daha geniş bir konteksti əhatə edir. Bu, cəmiyyətdəki mövqeyinizi, etibarınızı, insanların sizə olan baxışını və özünüzə olan hörmətinizi əks etdirən mürəkkəb bir anlayışdır. Abru, maddi sərvətə sahib olmaqdan daha dəyərlidir, çünki qazanmaq çətin, itirmək isə asandır. Bir dəfə itirilən abru, bərpa olunması çox çətin, bəzən isə qeyri-mümkün bir şeydir.
Tarix boyu, şərəf və ləyaqət anlayışı hər zaman insan həyatında mühüm rol oynamışdır. Abru, insanların bir-biriləri ilə münasibətlərini, cəmiyyətin quruluşunu və sosial nizamı tənzimləyən əsas amillərdən biri olmuşdur. Abrusunu qorumaq üçün insan çox şeylərə hazırdı; əksinə, abrusu ləkələnmiş bir şəxs cəmiyyətdə aşağı mövqe tutmuş və tənqidə məruz qalmışdır.
Mirzə Əsgər bəyin "Saqqal deyəndə kişinin abrusudur və üzünün nurudur" ifadəsi bu mənanı gözəl əks etdirir. Saqqal, kişinin yaşını, təcrübəsini, və cəmiyyətdəki mövqeyini simvolizə edir və abrusunun bir təzahürüdür. N. Vəzirovun "Yaman yoldaş səbəbinə insan min bəlaya düçar olar" sözləri isə abrunun qorunmasının nə qədər vacib olduğunu vurğulayır. Çünki yanlış dostluq və pis əməllər insanın abrusunu ləkələyə və həyatında çox böyük problemlərə səbəb ola bilər.
Beləliklə, abru sadəcə bir söz deyil, dərin məna daşıyan, insanın şərəf, ləyaqət və nüfuzunun bir göstəricisidir; həm də cəmiyyətdəki yerini, qiymətini və etibarını təsvir edən mürəkkəb bir anlayışdır.