Saqqallı sifəti, əsasən kişilər üçün işlənərək, üzündə saqqal olan, saqqal buraxmış və ya qoymuş şəxsi ifadə edir. Lüğətlərdəki sadə tərif ("saqqalı olan, saqqal qoymuş, saqqal buraxmış") mənanı tam əhatə etmir. Çünki "saqqal qoymaq" və "saqqal buraxmaq" arasında incə bir fərq var. "Saqqal buraxmaq" passiv bir hal, təbii olaraq uzanan saqqalı kəsməmək deməkdir. "Saqqal qoymaq" isə daha aktiv bir hərəkət, bilərəkdən saqqal uzatmaq, bəzən də müəyyən bir uzunluğa çatana qədər saxlamaq kimi başa düşülür. Beləliklə, "saqqallı" sözü bu iki fərqli prosesin nəticəsini də əhatə edir.
Sözün mənası, kontekstdən asılı olaraq "saqqalı qısa", "saqqalı uzun", "seyrək saqqallı", "qalın saqqallı" kimi təsvirlərlə daha da zənginləşdirilə bilər. Misal olaraq, "saqqallı kişi" ifadəsi sadəcə saqqalı olan bir kişini ifadə edərkən, "uzunsaçlı və saqqallı dərviş" ifadəsi daha konkret bir görünüş təsəvvürünü yaradır, dərvişin saqqalının və saçının xarici görünüşü haqqında məlumat verir. "Saqqallı" sözü həmçinin, məcazi mənada da istifadə oluna bilər. Məsələn, bir əşyanın saqqala bənzər bir çıxıntısı varsa, onu da "saqqallı" adlandırmaq olar (məsələn, "saqqallı qaya").
Etimalogiyasına gəldikdə isə, "saqqallı" sözü "saqqal" sözündən törəmişdir. "Saqqal" sözünün kökü dərin tarixə gedib çıxır və bir çox dillərdə analoqu vardır. Qədim türk dillərindən gələn bu sözün kökü, insanın üzü ilə bağlı olaraq, uzun və sıx tüklər ifadə etməkdədir. Beləliklə, "saqqallı" sözü həm morfoloji, həm də semantik cəhətdən aydın və məntiqi bir quruluşa malikdir.
Nəticə etibarilə, "saqqallı" sözünün sadə bir tərifdən kənara çıxaraq, müxtəlif kontekstlərdə dəyişən və zəngin mənaları əhatə etdiyini qeyd etmək vacibdir. Onun istifadəsi, həm konkret, həm də məcazi mənada ola bilər və hər halda, həmin obyektin və ya şəxsin saqqalının varlığını və ya görünüşünü bildirir.