Ac-susuz zərfi, bir şey yemədən, içmədən, tamamilə ac və susuz halda olmaq mənasını verir. Yalnız aclıq deyil, həm də susuzluğu əhatə edən daha geniş bir vəziyyəti ifadə edir. Bu ifadə, insanın fiziki ehtiyaclarının ciddi şəkildə ödənilməməsini, bədənin su və qida çatışmazlığı ilə mübarizə apardığını vurğulayır.
Hacı Murad misalında olduğu kimi, "ac-susuz" zərfi əsərin dramatizm səviyyəsini artırır. Altı saat ac-susuz gözləmək, borc yığmağa çalışan birinin səbrsizliyini, hətta ümidsizliyini daha güclü şəkildə ifadə edir. Sadəcə "ac" sözünün istifadəsindən fərqli olaraq, "ac-susuz" ifadəsi daha çox fiziki əziyyəti və dözümü ön plana çıxarır.
Dil baxımından, "ac-susuz" söz birləşməsi, çox mənalı bir ifadə olaraq, yalnız fiziki ac və susuzluğu deyil, metaforik olaraq, istəyin, arzunun həddindən artıq şiddətini də ifadə edə bilər. Mütləq bir şeyə ehtiyac duymağı, həmin şeyə çatmaq üçün hər cür çətinliyə qatlaşmağı simvolizə edə bilər. Beləliklə, "ac-susuz" ifadəsi ədəbi əsərlərdə, həm həqiqi, həm də məcazi mənada istifadə oluna bilər, mətnə özünəməxsus bir rəng qatır.
Ümumiyyətlə, "ac-susuz" zərfi sadə görünüşünə baxmayaraq, ədəbi dilin ifadə vasitələrinin zənginliyini göstərən, əsərin məzmununu daha dərin və təsirli şəkildə çatdıran bir ifadədir.