Acizlik (ərəbcə "عجز" - əcəz kökündən törəmişdir) insanın fiziki və ya mənəvi qüvvə və bacarıqlarının çatışmazlığını, bir işə qadir olmamasını ifadə edən bir anlayışdır. Sadəcə "bacarıqsızlıq" kimi qısaca izah etməkdən daha geniş bir mənaya malikdir. Bu, həm fiziki zəiflik, həm də mənəvi qüsuru özündə ehtiva edir.
Acizlik, bir insanın müəyyən bir vəzifəni yerinə yetirmək, bir problemi həll etmək və ya bir çətinliyi dəf etmək üçün lazım olan qüvvə, bacarıq və ya cəsarətə sahib olmaması deməkdir. Bu, müxtəlif səbəblərdən, o cümlədən fiziki məhdudiyyətlərdən, psixoloji problemlərdən, təhsil çatışmazlığından, təcrübəsizlikdən və ya sadəcə özünə inamsızlıqdan irəli gələ bilər. Məsələn, fiziki acizlik əzələ zəifliyi ilə, mənəvi acizlik isə qərar vermək qabiliyyətinin olmaması, qorxu, tərəddüd və ya qətiyyətsizliklə əlaqədardır.
Acizliyin təzahür formaları çox müxtəlifdir. Bir insan əməkdaşlıqda aciz ola bilər, problem həll etməkdə aciz ola bilər, və ya hətta özünü idarə etməkdə aciz ola bilər. Acizliyin fərqli dərəcələri də mövcuddur. Bəzi hallarda acizlik müvəqqəti ola bilər, bəzi hallarda isə davamlı bir vəziyyətə çevrilə bilər. Əgər acizlik davamlıdırsa, bu, insanın həyat keyfiyyətinə ciddi təsir edə bilər və müxtəlif psixoloji problemlərə səbəb ola bilər. Buna görə də, acizliyin aradan qaldırılması üçün müvafiq tədbirlər görülməlidir.
Mətnədə göstərilən "Onun bütün müvəffəqiyyətsizliyi acizliyindən doğur" cümləsi, acizliyin bir şəxsin həyatındakı uğursuzluqların əsas səbəbi ola biləcəyini göstərir. Ancaq unutmaq olmaz ki, acizlik həmişə qüsur deyil, bəzən də təcrübənin və ya imkanların olmaması ilə bağlıdır. Acizliyin dəf edilməsi və özünə inamın artırılması üçün təlim, inkişaf və dəstək çox önəmlidir.