Adaxlıbazlıq: Köhnə Azərbaycan məişətində, xüsusilə də feodal cəmiyyətində, gənclərin, əsasən oğlanların, gizli görüşlərinə verilən addır. Bu görüşlər adətən qızın evindən uzaq, məsələn, bağlarda, meşələrdə və ya digər təcrid olunmuş yerlərdə baş verirdi. "Adaxlı" termini ilə nəzərdə tutulan qızın, oğlanla ailə qurmaq niyyəti olmasa da, onunla gizli görüşməsi qəbul edilmiş bir ənənə idi. Bu görüşlər, sevgi etirafları, gizli söz-söhbətlər və ya sadəcə bir-birini görmək həsrətinin ödənilməsi məqsədi daşıyırdı.
Adaxlıbazlıq hadisəsinin arxasında bir çox sosial və mədəni səbəblər dayanır. Feodal cəmiyyətin sərt iyerarxik quruluşu və ailənin mühafizəkar ənənələri, gənclərin öz seçimlərini sərbəst şəkildə etmələrinə mane olurdu. Bu səbəbdən, gənclər gizli görüşlərə müraciət edərək, öz hisslərini ifadə etmək və əlaqələrini inkişaf etdirmək imkanı qazanır, əslində bu, cəmiyyət tərəfindən qadağan olunmuş, lakin geniş yayılmış bir sosial hadisə idi.
Adaxlıbazlıq həm də romantizm və macəra ilə əlaqələndirilirdi. Gizli görüşlərin ətrafında formalaşan heyəcan və risk hissi, bu hadisəyə daha da cazibədarlıq qatır, bir növ qadağan olunmuş meyvə kimi qəbul edilirdi. Ədəbiyyatda və xalq yaradıcılığında adaxlıbazlıq mövzusu tez-tez işlənmiş və gənclərin sevgi və azadlıq arzusunu simvolizə etmişdir. Lakin bu görüşlərin nəticələri həmişə müsbət olmurdu; ailələrin müdaxiləsi, şərəf məsələləri və digər problemlər ortaya çıxa bilərdi.
Beləliklə, adaxlıbazlıq sadəcə gizli görüş deyil, həm də köhnə Azərbaycan cəmiyyətinin sosial quruluşunu, gənclərin məhdudiyyətləri və azadlıq arzusunu əks etdirən maraqlı bir sosial və mədəni fenomendir.