Adamcıllıq sözü Azərbaycan dilində əsasən "vəhşilik" və "yırtıcılıq" mənalarında işlənir. Ancaq bu sadə tərif sözün zəngin məna çalarlarını tam əks etdirmir. Adamcıllıq, insanlıqdan uzaq, qəddar, mərhəmətsiz və amansız davranışları ifadə edir. Bu, yalnız fiziki zorakılıqla deyil, həm də mənəvi təzyiq, haqsızlıq, ədalətsizlik və insan ləyaqətinin tapdalanması ilə də özünü göstərə bilər.
Adamcıllığın kökü, insanın özündəki əxlaqi prinsiplərin itirilməsində, öz maraqlarının başqalarının maraqlarından üstün tutulmasında və empatiya qabiliyyətinin zəifliyindədir. Bu, cəmiyyətin müxtəlif səviyyələrində – fərdlər, qruplar və hətta dövlətlər arasında müşahidə edilə bilər. Tarix boyu sayısız misallar mövcuddur ki, adamcıllıq böyük fəlakətlərə, qırğınlara və insan hüquqlarının pozulmasına səbəb olmuşdur.
Maraqlıdır ki, "adamcıllıq" sözü bir tərəfdən "adam" sözü ilə əlaqəli olsa da, əslində "insanlıq" məfhumunun tam əksini təşkil edir. O, insanın heyvani instinktlərinin üstünlük təşkil etdiyi, mənəvi dəyərlərin nəzərə alınmadığı vəziyyəti ifadə edir. Bu mənada, adamcıllıq yalnız bir söz deyil, həm də cəmiyyətin əxlaqi və mənəvi tənəzzülünün əlamətidir.
Beləliklə, "adamcıllıq" sözünün mənasını yalnız "vəhşilik" və "yırtıcılıq" kimi sadə təriflərlə məhdudlaşdırmaq qeyri-kafi olardı. O, daha dərin bir məna daşıyır və insan təbiətinin qaranlıq tərəflərinin əksidir. Onun köklərini anlamaq isə cəmiyyətin daha ədalətli və insani bir gələcək qurması üçün vacibdir.