Adil sözü ərəb mənşəli olub, "ədalətli", "düzgün iş görən", "haqq-ədalətli" mənalarını özündə ehtiva edir. Sadəcə "ədalətli" demək kifayət etmir; adil olmaq, həm ədalət prinsiplərinə riayət etməyi, həm də bu prinsipləri həyatın bütün sahələrində tətbiq etməyi, hər kəsə haqqını verməyi, qərarsızlıq və qərəzsiz davranmağı nəzərdə tutur. Ədalətin təcəssümü, həqiqi adil insan həm özünə, həm də ətrafındakılara qarşı ədalətlidir.
Adil insan qanunları qəbul edərkən, qərarlar verərkən və ya həyatının digər sahələrində hər zaman ədaləti əsas götürərək hərəkət edir. O, şəxsi maraqlarını ədalətdən üstün tutmur, qərəzsiz və obyektiv yanaşır. Güclü və zəif, varlı və kasıb arasında fərq qoymur, hər kəsə eyni ədaləti tətbiq edir. Bu baxımdan adil olmaq, sadəcə bir xüsusiyyət deyil, həm də bir öhdəlik, bir mənəvi prinsipidir.
Nizami Gəncəvinin misrasında da ifadə olunduğu kimi ("Tənimdə qalmayıb bir xali yer qəmzən xədəngindən; Olur abad hər mülkün ki, adil olsa sultanı"), adil bir hökmdarın idarə etdiyi ölkə abad və firavan olur. Çünki ədalətli idarəçilik, cəmiyyətin bütün üzvlərinin hüquqlarının qorunmasını, təhlükəsizliyini və rifahını təmin edir. Ədalətsizliyin hökm sürdüyü yerlərdə isə anarxiya, qarışıqlıq və ədalətsizlik hökm sürər.
Beləliklə, adil olmaq sadəcə bir söz deyil, həyatın bütün sahələrində ədaləti təmin etmək üçün səy göstərmək, ədalətin bərqərar olması üçün mübarizə aparmaq, hər kəsə layiqli yeri vermək deməkdir. Bu, həm şəxsi həyatda, həm də ictimai həyatda böyük əhəmiyyət kəsb edir.