Ağac-uğac sözü Azərbaycan dilində "top" mənasında işlənir. Bu, həm də məcazi mənada "bir şeyin ağaclardan ibarət olan qismi" kimi də başa düşülə bilər. Yəni, məsələn, bir meşənin və ya bir bağın "ağac-uğac" hissəsi onun ağaclarla örtülü hissəsini təmsil edir.
Lüğətlərdəki qısa izahlardan fərqli olaraq, "ağac-uğac" sözünün istifadəsində xalq arasında daha çox "sıx, qalın, birləşmiş bir yığın" mənası önə çıxır. Bu, sadəcə ağacların yığını deyil, həm də digər əşyaların da sıx bir yığın halında olmasını ifadə edə bilər. Misal üçün, bir-birinin üstünə yığılmış əşyaların yığını, sıx bir insan kütləsi də "ağac-uğac" kimi ifadə oluna bilər.
Sözün kökü haqqında fərqli fikirlər olsa da, "ağac" sözünün təkrarı və "uğac" sözünün əlavəsi, çoxluq, sıxlıq və bir-birinə yaxın yerləşməni ifadə edir. Beləliklə, "ağac-uğac" daha çox keyfiyyət və miqdarı birgə ifadə edən təsviri bir ifadədir. Həm də dilin poetik ifadə vasitələrindən biri kimi şeirlərdə, nağıllarda və xalq yaradıcılığının digər nümunələrində obrazlılıq yaratmaq üçün istifadə olunur.
Sizin nümunənizdə verilən "Ancaq yağlı dillər tökən Sarımsaq oğlunu neçə gün sonra görməyən Qaçaq Nəbi ağ çadırı söküb" cümləsində "ağac-uğac" sözü yoxdur. Ancaq bu cümlədə "ağ çadır" ifadəsi "ağac-uğac" sözünün mənası ilə müəyyən oxşarlıqlar daşıyır: ikisi də bir-birinə bənzər, bir yerdə yığılmış əşyaların və ya elementlərin təsvirində istifadə oluna bilər. "Ağ çadır" da möhkəm, bir-birinə bərk bağlı toxuma ilə təsəvvür olunur.