Ağdaş sözü Azərbaycan dilində bir neçə mənada işlənir. Ənənəvi olaraq, əsasən iki əsas mənası vardır:
1. Tabaşir: Ağdaş, yumşaq, ağ rəngli, əhəngdaşı növüdür. Kimyəvi tərkibi əsasən kalsium karbonatdan (CaCO₃) ibarət olan bu material, qədim zamanlardan bəri müxtəlif məqsədlər üçün istifadə olunmuşdur. Məsələn, yazı taxtalarında yazı yazmaq, rəsm çəkmək, hətta bəzi tibbi məqsədlər üçün belə tətbiq edilmişdir. Onun incə toz halına gətirilmiş forması, həmçinin boya və digər materialların hazırlanmasında dolğu maddəsi kimi işlədilmişdir. Ağdaşın xüsusiyyətləri, xüsusilə də yumşaqlığı və ağ rəngi, onun müxtəlif sahələrdə tətbiqini mümkün etmişdir.
2. Tikinti Daşı: Ağdaş termini, həm də tikintidə istifadə olunan müəyyən növ daşları ifadə edir. Bu kontekstdə, "ağdaş" daha geniş mənada, rəngi ağ və ya açıq rəngli olan, tikintidə istifadə olunan müxtəlif daş növlərini əhatə edə bilər. Bu daşlar, öz möhkəmliyi və işlənmə asanlığı ilə seçilərək, divarların, binaların və digər tikililərin inşaatında geniş istifadə olunur. Konkret olaraq hansı növ daşın "ağdaş" adlandırıldığı, regiondan regiona və hətta yerli dialektlərdən asılı olaraq dəyişə bilər.
Ədəbiyyatda İstifadəsi: Nümunədə verilən "… bir ağdaş yonana şagird oldum; daş yona-yona şikəstə oxuyardım" misrası, sözün ikinci mənasını - tikintidə istifadə olunan daşı - əks etdirir. Bu misra, daş yonma sənətinin zəhmətini və sənətkarın həm fiziki, həm də intellektual inkişafını gözəl şəkildə təsvir edir. Daş yonmaqla yanaşı, şikəstə (yəni, yoxsulluq içində) oxumaq, şagirdin məşəqqətli həyatını və özünü inkişaf etdirmək üçün sərf etdiyi əziyyəti vurğulayır.