Ahıllanmaq sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən ahıllaşmaq sözünün sinonimi kimi qeyd olunur. Ancaq bu iki söz arasında incə bir fərqə toxunmaq vacibdir. "Ahıllaşmaq" daha çox fiziki olaraq qocalmağı, bədənin köhnəlməsini, qüvvənin azalmasını bildirsə də, "ahıllanmaq" daha geniş məna daşıyır.
"Ahıllanmaq" sözü, yalnız fiziki qocalmanı deyil, həm də ruhən və mənən yaşlanmağı, təcrübə toplamağı, həyatın dərslərini qavramağı ifadə edə bilər. Bu mənada ahıllanmaq, sadəcə saçların ağarması və ya əzələlərin zəifləməsi deyil, həyatın sınaqlarından keçərək müdriklik, səbr və dözümlülük qazanma prosesidir. Ahıllanmış bir insan, gənc yaşlarında ola biləcək həddindən artıq tələskənlikdən, həyasızlıqdan və təcrübəsizlikdən uzaqlaşmış, öz həyatını və ətrafındakıları daha dərindən başa düşən kəsdir.
Beləliklə, "ahıllanmaq" sözü, "ahıllaşmaq"dan fərqli olaraq, yalnız fiziki dəyişiklikləri deyil, şəxsiyyətin inkişafını, daxili zənginliyin artmasını, həyatın müdrikliklə qavranılmasını da əhatə edən daha geniş və dərin bir məna kəsb edir. Bu mənada, ahıllanmaq, bir növ "yetkinləşmək" və ya "kamilləşmək" mənasına da gəlir. Həyatın çətinlikləri və təcrübələri nəticəsində əldə edilən bu müdriklik və daxili sakitlik, ahıllanmış insanı gənclik illərindəki həyacan və tələskənlikdən fərqləndirir.
Qısacası, "ahıllanmaq" sözü, həyatın təcrübəsinin insana bəxş etdiyi dəyərli sərvəti - müdrikliyi, səbri və dözümlülüyü vurgulanmaqdadır. Bu, sadəcə qocalma prosesi deyil, həyat yolunda mənəvi və ruhən yetişmənin nəticəsidir.