Mənən (zərf): Bu söz "mənəviyyat" sözündən törəmişdir və kökü "mən" şəxs əvəzliyidir. Mənəviyyat isə insanın daxili aləmini, əxlaqını, ruhani keyfiyyətlərini əhatə edən bir anlayışdır. Beləliklə, "mənən" zərfi, bir hərəkətin, hadisənin və ya vəziyyətin cismən deyil, ruhani, daxili, əxlaqi, mənəvi tərəfini vurğulayır. Yəni, hadisənin fiziki təzahürü deyil, onun insanın daxili aləminə, düşüncəsinə, hisslərinə təsiri ifadə olunur.
Sözün işlənməsinə nümunələr:
- O, cismən zəifləsə də, mənən güclü idi.
- Mənən inkişaf etmək üçün daim öyrənmək lazımdır.
- Dostumun ölümü məni mənən sarsıtdı.
- Bizim şairlərimiz cismən ölüb, fəna olublarsa da, mənən və ruhanən həlak olmayıblar. (Bu misalda "mənən" və "ruhanən" sinonim kimi işlənilib, hər ikisi də əsərin daxili, mənəvi tərəfinə işarə edir).
- Yeni evlənməklərinə baxmayaraq, onlar artıq mənən bir-birindən uzaqlaşıblar.
Qeyd: "Mənən" zərfi tez-tez "ruhanən" zərfi ilə sinonim kimi işlənir, lakin bəzi hallarda incə məna fərqləri ola bilər. "Ruhanən" daha çox dini və ya mistik məna kəsb edə bilər, "mənən" isə daha geniş mənada, ümumi mənəviyyat kontekstində işlənə bilər. Ancaq əksər hallarda bu iki söz bir-birini əvəz edə bilər.