Aqrotexnika [yun. ἀγρός (agros) - tarla, τέχνη (techne) - sənət, bacarıq] – kənd təsərrüfatı bitkilərinin becərilməsi ilə bağlı elmi əsaslara söykənən üsulların, texnologiyaların və təcrübələrin məcmusudur. Sadəcə bitkilərin əkilməsi və yığılması deyil, onların həyat dövrlərinin bütün mərhələlərini – toxum seçimi və əkilməsindən tutmuş, məhsulun yığılıb saxlanmasınadək – əhatə edən mürəkkəb bir sistemdir. Bu sistem, bitkilərin böyüməsi və inkişafı üçün optimal şəraitin yaradılmasını, zərərvericilərə və xəstəliklərə qarşı mübarizəni, məhsuldarlığın artırılmasını və keyfiyyətin yüksəldilməsini özündə birləşdirir.
Yüksək aqrotexnikanın tətbiqi, torpaqdan səmərəli istifadəni, su ehtiyatlarının qənaətlə sərf olunmasını, gübrələrin optimal miqdarda və vaxtında tətbiqini, bitkilərin mühafizəsini, məhsulun keyfiyyətinin və miqdarının artırılmasını təmin edir. Müasir aqrotexnika, innovativ texnologiyaların, elmi tədqiqatların və avtomatlaşdırılmış sistemlərin inteqrasiyası sayəsində daim inkişaf edir və təkmilləşir. Bu inkişaf, davamlı kənd təsərrüfatı və ərzaq təhlükəsizliyinin təmin olunması üçün olduqca vacibdir.
Tarix boyu aqrotexniki biliklərin inkişafı, əkinçiliyin inkişafı ilə sıx bağlı olub. Əvvəlcə təcrübi biliklərə əsaslanan aqrotexniki üsullar, zaman keçdikcə elmi əsaslarla zənginləşmiş və daha mükəmməl formada tətbiq olunmağa başlayıb. Günümüzdə məhsuldarlığın artırılması, məhsul keyfiyyətinin yüksəldilməsi və ətraf mühitin qorunması aqrotexnikanın əsas məqsədlərini təşkil edir. Beləliklə, yüksək aqrotexnika yalnız bol məhsul götürmənin deyil, həm də ekoloji tarazlığın qorunması və davamlı inkişafın təmin edilməsinin vacib amilidir.