Aləm-aşkar (ər. aləm və fars. aşkar) sifət və zərf kimi işlənən bir söz olub, "apaydın", "açıq-aydın", "açıqdan-açığa", "hamıya məlum olan", "hamının gözü qabağında olan" mənalarını verir. Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "aləm" dünya, kainat mənasını daşıyır. "Aşkar" isə açıq, görünən, gizli olmayan deməkdir. Beləliklə, "aləm-aşkar" ifadəsi "dünyaya, kainata açıq-aydın, hamıya məlum olan" kimi daha geniş bir məna daşıyır. Bu, hadisənin, hərəkətin, vəziyyətin gizli, gizlin qalmasının mümkün olmadığını, tam şəkildə hamıya açıq-aydın görünməsini bildirir.
Bir çox hallarda "aləm-aşkar" sadəcə "açıq-aydın" və ya "hamıya məlum" ifadələri ilə əvəz oluna bilsə də, özündə daha güclü bir təsviri xüsusiyyət daşıyır. "Açıq-aydın" ifadəsi daha neytral olsa da, "aləm-aşkar" ifadəsi hadisənin böyüklüyünü, əhəmiyyətini və görünmə qabiliyyətini vurğulayır. Məsələn, "aləm-aşkar bir həqiqət" ifadəsi hadisənin sadəcə doğru olduğunu deyil, həm də çox aydın və inkar edilməz olduğunu ifadə edir.
Ədəbiyyatda və gündəlik nitqdə "aləm-aşkar" ifadəsi bir hadisənin, hərəkətin və ya həqiqətin qətiyyən gizlədilə bilməyəcəyini, açıq-aşkar, hamı üçün aydın olduğunu vurğulamaq üçün istifadə olunur. Bu ifadənin istifadəsi mətnə daha çox ifadəlilik və canlılıq qatır. "Aləm-aşkar sirr" kimi görünən paradoksal ifadələr də istifadə edilə bilsə də, bu zaman ironiya və ya satira elementləri ön plana çıxır.
Qısacası, "aləm-aşkar" sözü sadəcə bir mənanı deyil, həmin mənanın gücü və təsirini də ifadə edən, dilə zənginlik qatan bir ifadədir. Onun istifadəsi mətnə rəngarənglik və ifadəlilik gətirir.