Alışqan sifəti, bir varlığa, hadisəyə, vəziyyətə və ya davranışa uzun müddət təsir altında qalaraq, ona qarşı inkişaf etdirilmiş bir öyrəşmə vəziyyətini, yəni vərdiş halını ifadə edir. Bu öyrəşmə sadəcə passiv bir qəbul deyil, əksinə, müəyyən bir reaksiya və ya davranışa yönəlməni əhatə edir. Alışqan olan bir şəxs, obyekt və ya hadisəyə qarşı müəyyən bir reaksiya göstərməyə meylli olur. Bu reaksiya həm müsbət, həm də mənfi ola bilər; məsələn, acı bir dərmana alışqan bir şəxs, artıq onu əvvəlki qədər pis qəbul etməyə bilər (müsbət aspekt), lakin eyni zamanda həmin dərmanın təsiri azalmış ola bilər (mənfi aspekt).
Alışqanlıq, təkrarlanan təsirlər nəticəsində beyində baş verən neyrokimyəvi dəyişikliklərlə əlaqədardır. Bu dəyişikliklər, təkrarlanan stimulla bağlı reaksiyaları daha az intensiv və ya daha avtomatik edir. Məsələn, səs-küylü bir mühitdə yaşayan bir insan, vaxt keçdikcə bu səs-küyə daha az həssas olur. Bu alışqanlıq, həmçinin ətraf mühitə uyğunlaşma və həyatın davam etdirilməsi üçün vacib bir mexanizmdir.
“Alışqan” sözünün sinonimləri arasında “adətkər”, “vərdişli”, “öyrəşmiş”, “məşğul” kimi sözlər yer alır. Ancaq bu sözlərin hamısı “alışqan” sözünün ifadə etdiyi tam mənanı verməyə bilər. Məsələn, “adətkər” sözü daha çox sosial davranışlara, “vərdişli” sözü isə müəyyən bir vərdişin mövcudluğuna diqqət çəkir. “Alışqan”, isə daha geniş bir məna kəsb edərək, bir hadisəyə və ya vəziyyətə qarşı bütünlükdə reaksiyanı əhatə edir.
Beləliklə, “alışqan” sözü, sadəcə vərdiş edilmiş bir şeyin ifadəsindən daha çox, bir varlıqla uzunmüddətli qarşılıqlı əlaqənin nəticəsində yaranan, həm fiziki, həm də psixoloji dəyişiklikləri əks etdirən zəngin bir mənaya malikdir. Bu dəyişikliklər, həmin varlığa qarşı reaksiyamızı formalaşdırır və həyatımızda müəyyən bir rol oynayır.