Alqışlama, "alqışlamaq" fellindən törəmiş isimdir. Sadəcə olaraq "alqışlamaq" hərəkatının nəticəsi, yəni alqış səsləndirilməsi, tərif və təbrik ifadə olunması demək deyil, daha geniş mənaya malikdir.
Alqışlama, həm fərdi, həm də kollektiv səviyyədə edə biləcəyimiz bir hərəkətdir. Bu, sadəcə əl çalmaq, "bravo" deyə qışqırmaqdan daha çox bir duyğu və düşüncənin ifadəsidir. Bir hadisəyə, əsərinə, şəxsə qarşı duyulan heyranlıq, tərif, razılıq və ya qəbul kimi müsbət hisslərin ifadə olunma formasıdır. Alqışlama, əslində, ətrafdakıların müsbət enerjisinin toplanması və yayılması deməkdir.
Məsələn, bir konsertdə ifaçıya edilən alqışlama, yalnız əl çalmaq və səs-küy etməkdən ibarət deyil. Bu, musiqiçinin işinə, səyərinə, bacarığına, ifadə etdiyi duyğulara qarşı duyulan heyranlığın kollektiv və əyani ifadəsidir. Eyni şəkildə, bir idmançının qələbəsindən sonra edilən alqışlama da onun uğuruna olan sevincin, tərif və minnətdarlığın təzahürüdür.
Maraqlı bir tərəfi də ondan ibarətdir ki, alqışlama, müxtəlif mədəniyyətlərdə müxtəlif formalarda özünü göstərə bilir. Bəzi mədəniyyətlərdə səs-küylü alqışlama, bəzilərində isə daha sakit, ədəbli alqışlama üstünlük təşkil edir. Alqışlamanın forması, alqışlanan hadisənin, şəxsin və ya əsərin xarakterindən, həmçinin alqışlayanların mədəniyyətindən asılıdır. Beləliklə, alqışlama sadə bir hərəkət deyil, mürəkkəb sosial və mədəni hadisədir.