Allahquruculuq, 1905-ci il inqilabının məğlubiyyətindən sonra, xüsusilə sosial-demokrat ziyalılar arasında yayılmış, yeni bir "sosialist" dini təbliğ edən mürəkkəb bir dini-fəlsəfi ideologiyanı ifadə edir. Bu ideologiyanın mahiyyətində, mövcud sosial quruluşun kökündən dəyişdirilməsi və yeni, ədalətli bir cəmiyyət qurulması ideyası yatırdı. Ancaq bu dəyişiklik dini kontekstdə, Allahın köməyi ilə həyata keçirilməli idi. Yəni, sosialist ideallarını dini paltar içində təqdim edən bir yanaşma idi.
Allahquruculuq, sadəcə yeni bir "dini" deyil, eyni zamanda bir növ sosial-siyasi hərəkat kimi də səciyyələndirilə bilər. Bu hərəkat, inqilabın məğlubiyyətindən sonra ümidsizliyə qapılan və sosial ədalətə çatmaq üçün yeni yollar axtaran insanların ümidinə çevrilmişdi. Onlar, sosializmin ideallarını, mövcud dini inanclarla uzlaşdırmağa çalışır, bu yolla daha geniş kütlələrə təsir etməyə çalışırdılar.
Allahquruculuğun özünəməxsus dini-fəlsəfi sisteminin detalları haqqında məlumatlar məhduddur. Lakin, ümumiyyətlə, Allahın iradəsinə əsaslanan sosial ədalət, bərabərlik və qardaşlıq ideyalarını önə çəkirdi. Bu mənada, Allahquruculuq, özündə həm mistik, həm də siyasi elementləri birləşdirən nadir bir hadisə idi. O, sosialist ideyaların dini kontekstdə təfsiri və tətbiqi cəhdini təmsil edirdi.
Bütün bunları nəzərə alaraq, Allahquruculuğu sadəcə bir söz kimi deyil, tarixi kontekstdə baş vermiş mürəkkəb bir hadisə olaraq dərk etmək vacibdir. Bu hərəkat, öz dövrünün siyasi və sosial-mədəni reallığının əksini özündə əks etdirir və 1905-ci il inqilabının məğlubiyyətindən sonra sosial-siyasi düşüncədə baş verən dəyişikliklərin maraqlı nümunələrindən biridir.