Allahsızlıq (ateizm): İnsanların mövcudluğuna, təbiətinə və kainatın mənşəyinə dair dini və ilahi izah modellərini rədd edən bir fəlsəfi və ya ideoloji mövqedir. Bu, sadəcə Allaha inanmamaqdan daha geniş bir anlayışdır və ontoloji, epistemoloji və aksioloji aspektləri əhatə edir. Allahsızlıq, Tanrının varlığını inkar etməklə yanaşı, dini etiqadların, ayinlərin və əxlaqi sistemlərin əsasını təşkil edən ilahi müdaxiləni və ilahi qanunları da rədd edir. Müxtəlif ateist görüşlər mövcuddur, bəziləri aktiv şəkildə dinin zərərli olduğunu iddia edərkən, digərləri sadəcə olaraq dinin əhəmiyyətsiz olduğunu düşünürlər.
Allahsızlığın tarixi qədim dövrlərə qədər uzanır, qədim Yunanıstan və Roma kimi bir çox mədəniyyətdə ateist və ya agnostik düşüncə tərzi mövcud idi. Ancaq ateizm anlayışı müasir dövrdə, elmin inkişafı və rasional düşüncənin yüksəlişi ilə birlikdə daha sistematik bir forma almışdır. Müxtəlif ateist fəlsəfələr, məsələn, materializm, naturalizm və sekulyarizmdən təsirlənərək, dünyanı anlamaq üçün ilahi izah modellərinə ehtiyac olmadığını iddia edirlər.
Allahsızlıq, cəmiyyət üzərində həm müsbət, həm də mənfi təsirlərə malik ola bilər. Bəziləri ateizmin rasionallığı, ədaləti və elmə əsaslanan siyasəti təşviq etdiyini, digərləri isə onun sosial nizamın pozulmasına və əxlaqi boşluğa gətirib çıxaracağını iddia edirlər. Tarix boyu ateistlərə qarşı təzyiq və təqiblərin olmasına baxmayaraq, ateizm günümüzdə daha çox yayılmış və tolerant bir dünyada daha az təzyiqə məruz qalır.
Sözün mənası kontekstə əsasən dəyişə bilər. Məsələn, "Allahsızlıq cəmiyyəti mənən ölümə məhkum edir" ifadəsindəki Allahsızlıq, dini dəyərlərin olmamasını və bunun cəmiyyətin əxlaqi tənəzzülünə aparacağını ifadə edir. Bu isə, Allahsızlığın özündən daha çox onun cəmiyyətə mənfi təsirini vurğulayır. Burada subyektiv bir qiymətləndirmə və müəyyən bir dünya görüşü əks olunur.