Alyanaq sifəti, əsasən uşaqlar üçün işlənir və yanaqlarının qırmızı, çəhrayı və ya solğun çəhrayı rəngdə olmasını bildirir. Bu qırmızılaşma ümumiyyətlə sağlamlıqla əlaqəli deyil, əksinə, müəyyən bir duyğu və ya vəziyyətin ifadəsi kimi başa düşülür. Alyanaq yanaqlar, uşağın sağlamlıq vəziyyətindən daha çox, onun emosional halını – məsələn, həyacan, utancaqlıq, ya da şirinlik əks etdirir.
Sözün leksik mənasından kənara çıxaraq, “alyanaq” sözünün poetik bir çaları da var. Bu, sadəcə fiziki bir təsvir deyil, eyni zamanda uşağın təmizliyi, masumluğu və cazibədarlığını vurğulayan bir ifadədir. Alyanaq uşaq, öz təravəti və təbii gözəlliyi ilə diqqəti cəlb edən bir obraz yaradır.
Misal olaraq verilən cümlədə ("Alagözlü, alyanaqlı qız utanaraq qumral saçlarını üzünə örtüb, ürkmüş maral kimi evə qayıdır") "alyanaq" sözü qızın utancaqlığını, həyəcanını və incəliyini ifadə edir. Bu təsvir, oxucuya qızın emosional vəziyyətini daha aydın şəkildə çatdırır və onun xarici görünüşünü əyani olaraq canlandırır. Yanaqlarının qırmızı rəngi, onun daxili dünyasının əksidir.
Beləliklə, "alyanaq" sadəcə "yanaqları qırmızı" mənasından daha çox bir obrazlı ifadə olub, uşağın emosional və fiziki xüsusiyyətlərini birləşdirən və onun təmizliyini, masumluğunu və cazibədarlığını vurğulayan poetik bir təsvirdir.