Amansızlıq – Rəhmsizlik, mərhəmətsizlik, qəddarlıq və şiddətin ifadəsidir. Bu, həm fərdi, həm də kollektiv səviyyədə özünü göstərə bilən bir xüsusiyyətdir. Amansız insan başqalarının əzablarına, ağrılarına və ehtiyaclarına laqeyd yanaşır, onlara qarşı hər hansı bir mərhəmət və ya anlayış göstərmir. Bu, sözlərdə, hərəkətlərdə və hətta düşüncələrdə belə özünü büruzə verə bilər.
Amansızlığın təzahürü müxtəlif ola bilər. Bəzi hallarda bu, açıq şiddət və təcavüz formasında özünü göstərir. Digər hallarda isə daha gizli və incə ola bilər – məsələn, lağ etmə, təhqir, etikasız davranış və ya başqalarının hisslərinə qarşı laqeyd yanaşma formasında. Amansızlıq həm də sistematik və qurumsal səviyyədə mövcud ola bilər; məsələn, ədalətsiz qanunlar, diskriminasiya və insan haqlarının pozulması amansızlığın sistematik təzahürüdür.
Amansızlıq həm də mübarizə, rəqabət və ya münaqişə kontekstində istifadə oluna bilər. Bu mənada, amansızlıq barışmazlıq, sərtlik və qətiyyətlilik deməkdir. Məsələn, "mübarizənin amansızlığı" ifadəsi mübarizənin şiddətli və kompromisssiz təbiətini vurğulayır. Bu kontekstdə amansızlıq mütləq mənfi bir xüsusiyyət kimi qəbul edilmir; bəzən məqsədə çatmaq üçün lazım olan qətiyyət və iradə kimi də şərh edilə bilər.
Lakin, amansızlığın hər hansı bir kontekstdə istifadə olunduğu zaman, onun insanlığa zidd olan, əxlaqi cəhətdən qəbuledilməz bir tərəfi olduğunu unutmaq olmaz. Amansızlıq insanların əziyyət çəkməsinə səbəb olur və cəmiyyətin inkişafına maneə törədir. Buna görə də, amansızlığın qarşısını almaq və mərhəmət, anlayış və ədalətə əsaslanan bir cəmiyyət qurmaq vacibdir.