Əbluc adı, həm şirniyyat, həm də bitki aləminə aid olan maraqlı bir termindir. Ən geniş mənada, əbluc "xırda qənd", "qənd tozu" mənasını verir. Bu, xüsusilə də şəkər kristallarının çox incə və toz kimi olan halını təsvir etmək üçün işlədilir. Təsəvvür edin ki, əlinizdə adi şəkər kristalları deyil, toz kimi, incə şəkər dənələri var - bu, əblucun toxunma və görünüş baxımından verdiyi təəssüratdır. Şirinlik həvəskarları üçün əbluc, tortların, şirniyyatların səpintisi və ya xəmirin tərkib hissəsi kimi xoş bir təəssürat yaradır.
Ancaq əblucun mənası yalnız bu ilə məhdudlaşmır. Bitki aləminə də aid olan əbluc, xüsusi bir bitkinin adı ola bilər. Bu bitkinin dəqiq növü və xüsusiyyətləri haqqında məlumatlar məhduddur və daha ətraflı araşdırmalar tələb edir. Ancaq adın özü, bitkinin ehtimal olunan kiçik ölçüləri və ya qəndə bənzər şirəli meyvələri barədə bir fikir verir. Belə ki, bitkinin adı da onun görünüşünə və ya dadına əsasən verilmiş ola bilər. Təbii ki, bu bitkinin hansı növə aid olduğu, hansı coğrafi ərazidə yetişdiyi və hansı xüsusiyyətlərə malik olduğu haqqında daha dərin tədqiqatlar aparmaq vacibdir.
Ümumiyyətlə, əbluc adı, həm şirin bir maddəni, həm də bir bitkini ifadə edən çoxmənalı bir sözdür. Bu iki mənanın bir-biri ilə necə əlaqəli olduğu, tarixi kontekst və folklor araşdırmaları ilə daha aydın ola bilər. Bəlkə də əbluc bitkisinin meyvələri həqiqətən də qənd tozuna bənzər bir şirinliyə malikdir və bu səbəbdən belə adlandırılmışdır. Bu maraqlı sualı aydınlaşdırmaq üçün daha geniş araşdırmalar aparmaq lazımdır.
Nəticə etibarilə, əbluc sadə bir söz deyil, özündə zəngin bir məna və tarixi ehtimal saxlayan bir termindir. Həm qənd tozunun incəliyi, həm də bitkinin gizli xüsusiyyətləri bu adı daha da maraqlı edir və daha ətraflı öyrənilməsini tələb edir.