Əfsanə sözü, Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, əslində çox qatlı və maraqlı bir mənaya malikdir. Sadəcə "əsli olmayan nağıl, hekayə, rəvayət, əsatir" kimi qısaca izah etmək, onun zənginliyini tam əks etdirmir.
Əfsanələr, nəsildən-nəsilə ötürülən, əsrlərin sınağından keçmiş hekayələrdir. Bu hekayələr, tarixi hadisələrlə, xalqın inancları və xəyalları ilə, həmçinin təbiət hadisələri ilə sıx bağlıdır. Onlar sadəcə əyləncə məqsədi daşımır; əfsanələr, bir xalqın mənəvi dəyərlərini, tarixini, coğrafiyasını və dünya görüşünü əks etdirən güzgüdürlər.
Əfsanələrdə həqiqət və uydurma qarışıq şəkildə mövcuddur. Onların həqiqətə uyğunluğu həmişə mübahisəli olub və ola bilər də. Ancaq bu, əfsanələrin əhəmiyyətini azaltmır. Çünki əfsanələr, bir xalqın özünü necə tanıdığını, öz tarixinə və ətraf aləminə necə yanaşdığını göstərir.
Əfsanələrdə qəhrəmanlar, sehrli varlıqlar, fövqəltəbii hadisələr və qeyri-adi məkanlar tez-tez rast gəlinir. Bu elementlər, əfsanələrə mistik bir hava qatır və onları daha cəlbedici edir. Eyni zamanda, əfsanələr vasitəsilə xalq, öz dəyərlərini, qaydalarını, inanclarını və həyat tərzini gələcək nəsillərə ötürür.
Beləliklə, əfsanə sadəcə bir hekayə deyil, o, bir xalqın kollektiv yaddaşının, tarixinin və mədəniyyətinin bir hissəsidir. Onun tədqiqi, həm tarixi, həm də antropoloji baxımdan çox əhəmiyyətlidir.