Firqət adı, dərin məna və duyğu daşıyan bir addır. Sadəcə "ayrılıq" mənası ilə kifayətlənmək, bu adın zənginliyinə haqsızlıq olar. Çünki firqət, adi bir ayrılıq deyil; o, dərin bir həsrət, qəlb yanığı, özləmənin təcəssümüdür.
Firqət, sevgilinin, yaxının, vətənin və ya həyatın hər hansısa əziz bir parçasının itirilməsinin yaratdığı dərin kədəri, qəlb qırığını ifadə edir. Bu, sadəcə fiziki bir uzaqlıq deyil, ruhun, qəlbin dərinliklərində hiss olunan bir boşluq, doldura bilməyəcək bir əksiklikdir. Ayrılığın şirin acılığı, həsrətin yanğısı, üzərindən uzun illər keçsə belə, qəlbdə iz buraxan bir hissdir.
Ədəbiyyatımızda firqət mövzusu geniş yer tutmuş, şairlərimiz bu duyğunu öz əsərlərində özəl bir incəlik və duyğuluqla təsvir etmişlər. Firqət, həm də bir növ sınaqdır; sevginin, bağlılığın, sədaqətin gücünü sınayan bir imtahandır. Bu imtahanı uğurla keçən sevgilər isə daha da güclü, daha da dərin olur.
Beləliklə, Firqət adı, sadəcə bir söz deyil, dərin bir duyğu dünyasının, həsrət dolu anların, özləmənin və bəlkə də, yenidən görüşün ümidinin simvoludur. Bu ad, daşıyanına dərin bir məna və xarakter bəxş edir.