Həsrət adı, dərin duyğuları özündə əks etdirən, zəngin mənaya malik bir addır. Sadəcə "nisgil", "qəm" və ya "qüssə" kimi təriflərlə məhdudlaşdırmaq ədalətsiz olardı. Çünki həsrət, yalnız kədər və qüssə deyil, həm də böyük bir ümidin, qovuşma arzusunun, sevilən birinin və ya bir şeyin yoxluğundan doğan dərin bir istəyin ifadəsidir.
Həsrət, gözlərin yolda qalması deməkdir, amma bu gözləmənin passivityə qapılmaqdan daha çox aktiv bir gözləmə olduğunu vurğulamaq vacibdir. Bu, qovuşma ümidi ilə dolu bir gözləmə, hər anın həsrət hissini daha da artırmasıyla yanaşı, o qovuşmanın gələcəyinə olan inancı da qoruyub saxlayan bir gözləmədir. Həsrət, sözün əsl mənasında "can qarışdırıcı" bir duygudur.
Adın mənası içində gizlənən bir digər tərəf isə həsrətin yaratdığı yaradıcılıq qüvvəsidir. Çox zaman həsrət şairləri, sənətkarları, musiqiçiləri ilhamlandırmış, onların əsərlərinə dərinlik və duyğu qatmışdır. Həsrətin bu ilhamverici tərəfini də nəzərə alaraq, adın mənasını yalnız kədər və qüssə ilə məhdudlaşdırmaq olmaz.
Nəticə etibarilə, Həsrət adı, çoxşaxəli və dərin bir mənaya malikdir. O, yalnız kədər və qüssə deyil, həm də böyük bir ümid, qovuşma arzusu və yaradıcılıq qüvvəsinin ifadəsidir. Bu ad, daşıyanına dərin duyğuların zənginliyini və həyatın qarşılaşdırdığı çətinlikləri dəf etmək qüdrətini simvollaşdırır.