Xəzanə adı, özündə payız mövsümünün bütün gözəl və hüznlü əlamətlərini ehtiva edən zəngin bir mənaya malikdir. Sadəcə "payız" demək deyil, bu söz, təbiətin möhtəşəm bir transformasiyaya şahid olduğu bir dövrü, rənglərin parlaqlığından solğunluğa doğru keçidini, həyatın öz zirvəsindən sakit bir sükunətə doğru axışını ifadə edir.
Xəzanə, yarpaqların saralmasının və tökülməsinin rəmzi olmaqdan daha da əhəmiyyətlidir. Bu, bir növ təmizlənmə, yenidən doğulma prosesinin metaforasıdır. Quru, tökülmüş yarpaqlar, öz yerini yeni həyata, gələcək yaza açır. Bu, həm də həyat dövrünün təbii gedişatına, ölümün həyatın tərkib hissəsi olmasına dair bir düşüncəni ifadə edir. Həyatın qırılma anını, həm də onun davamlılığını və yenilənməsini əks etdirir.
Xəzanə sözündəki "xəz" hissəsi, qədim türkdən gələn və "xəz" (xəzər dənizinin adı ilə əlaqəli olaraq) su ilə, axınla əlaqəli bir kökdən qaynaqlana bilər. Bu baxımdan, xəzanə, yarpaqların tökülməsi ilə yanaşı, təbiətdəki suyun axışının, sərin küləklərin və hava temperaturunun dəyişməsinin də bir simvolu ola bilər. Bu, mövsümün dinamizmini, dönüşünü daha da tamamlayır.
Beləliklə, Xəzanə adı yalnız bir fəslin adı deyil, özündə dərin mənalar, simvollar və duyğular ehtiva edən, poetik və estetik bir ifadədir. Bu ad, təbiətin gözəlliyini, dəyişmənin qaçılmazlığını və həyatın davamlılığını birləşdirərək, özünəməxsus bir cazibədarlıq daşıyır.