Xiyaban sözü farsca mənşəlidir və əslində "xəyalgah" mənasını daşıyır. Yəni, düşüncələrə dalmaq, xəyallara qapılmaq üçün əlverişli, sakit və gözəl bir məkandır.
Ən geniş yayılmış mənası isə tərəflərində ağaclar, bəzən də digər bitkilər əkilmiş, enli və uzun bir küçə və ya yoldur. Bu yol, həm rahat yürüş üçün, həm də estetik görünüşü ilə fərqlənir. Adi küçələrdən fərqli olaraq, xiyaban daha geniş, daha yaşıl və daha sakit bir mühit təqdim edir. Bəzən parklara bitişik və ya onların bir hissəsi kimi də ola bilər.
Tarix boyu xiyabanlar insanların görüş, gəzinti və istirahət etdiyi mühüm məkanlar olub. Şahzadələr və zadəganlar üçün nəzərdə tutulan bağ və sarayların ətrafına salınan xiyabanlar, zəngin bitki örtüyü və gözəl landşaft dizaynı ilə seçilirdi. Bu gün də, şəhər planlaşdırmasında xiyabanlar sakinlərin rifahı üçün mühüm rol oynayır, yaşıl zonalar yaradaraq havanın təmizlənməsinə və şəhərin estetik görünüşünün yaxşılaşdırılmasına kömək edir.
Beləliklə, Xiyaban sadəcə "enli küçə"dən daha artıqdır. O, bir məkan, bir atmosfer, bir təcrübədir. Sərin kölgəsi, çiçəkli ağacları, sakitliyi ilə insanlara rahatlıq və dinclik bəxş edir. Bu səbəbdən də, "xəyalgah" mənası xiyabanın əsl mahiyyətini daha yaxşı ifadə edir.