İman adı, ərəb mənşəli olub, "inanma", "dərin inam" və "etiqad" mənalarını özündə birləşdirən zəngin bir məna kəsb edir. Sadəcə bir söz olaraq deyil, həm də həyat fəlsəfəsini əks etdirən bir anlayışdır.
İmanın ən əsas təməli, görünməyənə, hiss edilməyənə, lakin mövcudluğuna əmin olmaqdır. Bu, həm dini inanclar, həm də elmi kəşflər, hətta sevgi və dostluq kimi insan münasibətləri üçün də vacibdir. Görmədən inanmaq, qorxuların və şübhələrin öhdəsindən gəlmək, ümidlə yaşamaq, imanın əsas xüsusiyyətlərindəndir.
Dini kontekstdə iman, Allah'a, peyğəmbərlərə, ilahi kitablara və axirətə tam olaraq inanmaq, onlara sarsılmaz bir etiqad bəsləmək deməkdir. Bu inancdan irəli gələrək, insan həyatını ilahi qaydalara uyğun qurmağa çalışır, əməllərində dürüstlük və vicdanlılıq göstərir.
Lakin iman, yalnız dini inanclarla məhdudlaşmır. Elmdə də iman, elm adamlarının nəzəriyyələrə və tədqiqatlara olan dərin etiqadı, kəşflərə olan inancı, elmə olan etibarı ifadə edir. Bir alimin yeni bir kəşfə nail olmaq üçün uzun illər sərf etməsi, elmin qüdrətinə olan imanının bir göstəricisidir.
Sevgi və dostluqda iman, bir-birinə olan dərin etimad, güvən və sadiqliyi əks etdirir. Əsl dostluq, bir-birinə sarsılmaz inanmaq üzərində qurulur. Bu inanc, münasibətlərin güclənməsinə, davamlı olmasına və çətinliklərdən birlikdə çıxmağa kömək edir.
Beləliklə, İman adı, sadəcə bir söz deyil, dərin mənalar, etiqad, güvən və ümid dünyasını özündə ehtiva edən güclü bir anlayışdır. Həyatın bütün sahələrində əhəmiyyətli rol oynayan iman, insanın həyatına istiqamət, məna və ruh verir.