Etiqad sözü ərəb mənşəli olub, "bir şeyə qəlbən və möhkəm inanma, inam" mənasını verir. Bu, sadəcə bir fikrin qəbul edilməsindən daha dərin və əhəmiyyətli bir anlayışdır. Etiqad, insanın dərin qəlbində kök salmış, şübhə və tərəddüdə yer verməyən, həyatının əsasını təşkil edən bir inancdır. Bu inanclar fərdi, sosial, dini və ya ideoloji xarakter daşıya bilər.
Etiqadın əsas xüsusiyyəti onun möhkəmliyi və dərinliyidir. Səthi bir razılıq və ya qəbul deyil, şüurlu və qəti bir qərarın nəticəsidir. Etiqad insanın hərəkət və davranışlarını, seçimlərini və həyat tərzini formalaşdırır. Etiqadı olan insan, inanclarına uyğun yaşamağa çalışır və bu inancları müdafiə edir.
Tarix boyu etiqadlar insanların həyatında mühüm rol oynamış, böyük imperiyaların qurulmasına, inqilablara və ya böyük kəşflərə səbəb olmuşdur. Dinlər, fəlsəfi məktəblər və siyasi ideologiyalar əsas etiqad sistemlərinə əsaslanır. Bu sistemlər insanların dünyaya baxışlarını, dəyərlərini və münasibətlərini müəyyən edir.
Dilaranın nümunəsində olduğu kimi ("Dilarada ədalətin, haqqın qələbə çalacağına möhkəm bir etiqad vardı!"), etiqad insanlara ümid və güc verir, çətinliklər qarşısında onları ruhdan düşməməyə təşviq edir. Etiqad, həyatın mənasını axtarmaqda və öz həyat yolunu müəyyənləşdirməkdə insanlara bələdçi rolunu oynayır. Lakin, etiqadın həm də təhlükəli tərəfləri ola bilər; səhv etiqadlar zərərli nəticələrə, hətta zorakılığa gətirib çıxara bilər. Ona görə də, etiqadın formalaşmasında tənqidi düşüncə və açıq fikirlilik mühümdür.