Qalayçı adı, özündə zərif bir sənətkarlığın və əməksevərliyin əksini əks etdirən, maraqlı bir tarixə malik bir addır. Sadəcə "mis qabları qalaylayan usta" kimi təsvir etmək, bu adın dərinliyinə və əhəmiyyətinə tam ədalət etmir.
Qədim zamanlardan bəri mis qablar mətbəxdə əsas yer tutub. Lakin misin oksidləşməyə meylli olması, qabların istifadə müddətini qısaldır və hətta sağlamlıq üçün təhlükə yarada bilirdi. İşte burada qalayçıların sənəti ön plana çıxırdı. Onlar, xüsusi bacarıq və dəqiqlik tələb edən bir proseslə mis qabların səthinə qalay çəkir, onları korroziyadan qoruyur və uzun illər istifadəyə yararlı hala gətirirdilər.
Qalayçılar sadəcə ustalar deyildilər; onlar əsl sənətkarlar idilər. Onların işləri yalnız praktik deyildi, həm də estetik dəyər daşıyırdı. Qalaylama prosesi, mis qablara xüsusi bir parıltı və gözəllik bəxş edir, onları daha cəlbedici hala gətirirdi. Qalayçının bacarığı, qabın görünüşündə, onun uzunömürlülüyündə və hətta istifadə rahatlığında özünü göstərirdi.
Bu peşənin tarixi də maraqlıdır. Qalayçıların əməyi, əsrlər boyu insanların həyatında mühüm rol oynayıb. Onların sənəti nəsillər boyu ötürülərək, əcdadlardan övladlara miras qalıb. Bu gün isə, texnologiyanın inkişafı ilə qalayçıların sayı azalsa da, bu adın özündə daşıdığı sənətkarlıq, dəqiqlik və əməksevərlik ruhu hələ də hörmət və təriflə qarşılanır. Beləliklə, "Qalayçı" adı sadəcə bir peşə adı deyil, həm də tarixin, sənətin və əməyin bir simvoludur.
"Qabağardan" əlavəsi isə qalayçının ictimai həyatda tutduğu yeri, peşəsinin cəmiyyət üçün əhəmiyyətini vurğulayır. Yəni, Qalayçı sadəcə bir usta deyil, öz işində bacarıqlı, hörmətli və cəmiyyət üçün faydalı bir şəxsdir.