Rübayi adı, farsca köklərə malik olan və "dördlük" mənasını verən bir sözdür. Bu, sadəcə dörd misradan ibarət bir şeir formasını deyil, həm də qədim və zəngin bir ədəbi ənənəni ifadə edir.
Rübayinin ən fərqləndirici xüsusiyyəti, dörd misradan ibarət qısa, lakin mənalı və tez-tez dərin fəlsəfi düşüncələri özündə əks etdirən tərkibi olmasına dayanır. Birinci üç misra ümumiyyətlə a, ba, ca qafiyəsində olur, dördüncü misra isə ilk üç misranın qafiyəsini təkrar edərək, şeirin əsas ideyasını vurğulayır və tamamlayır. Bu quruluş, rübayiyə özünəməxsus bir ahəng və ritm qazandırır.
Əsrlər boyu, ümumdünya ədəbiyyatında, xüsusilə də fars, türk və ərəb ədəbiyyatında böyük ustalar tərəfindən rübayilər yazılmışdır. Ömər Xəyyamın rübayiləri, bu janrın ən məşhur və təsirli nümunələri kimi tanınır və dünyanın bir çox dillərinə tərcümə edilmişdir. Onun fəlsəfi, lirik və bəzən də satirik rübayiləri, həyat, ölüm, sevgi və Allah haqqında düşüncələrini özündə əks etdirir və hələ də milyonlarla insanı valeh edir.
Adətən, ailədə dördüncü oğlan uşağına verilən Rübayi adı, bu şeir formasının qısa, lakin dolğun məzmununu və unikal quruluşunu simvolizə edir. Beləliklə, bu ad, həm qısa və yaddaqalanlığı, həm də dərin məna və bədii gözəlliyi ilə seçilir.