Saqi adı, kökü Fars dilinə dayanan və "su verən", "su satan" mənalarını əks etdirən bir addır. Lakin bu tərif, adın zəngin mənasını tam əhatə etmir. Çünki tarix boyu, xüsusilə də Şərq mədəniyyətində, "saqi" sözü sadəcə su satıcısından daha çox bir simvola çevrilib.
Əslində, "saqi" içki məclislərində, xüsusilə şənliklərdə şərab paylayan, məclisin atmosferini canlandıran, mehriban və əlvan bir şəxsiyyət təmsil edir. O, həm də həmin məclisin ruhunu, əhvalını yüksəldən, sözləri ilə xoş ovqat yaradan biridir. Beləcə, "saqi" yalnız bir xidmətçi deyil, həm də söhbət əhli, məclisin əhval-ruhiyyəsini müəyyənləşdirən bir rol oynayan şəxsdir.
Ədəbiyyatda və incəsənətdə saqi obrazı tez-tez romantizm, zəriflik və məhəbbətlə əlaqələndirilir. Şairlər və rəssamlar saqi obrazını şeirlərində, rəsmlərində və hekayələrində məhəbbət, gözəllik və əyləncənin rəmzi kimi təsvir edirlər. Onların əsərlərində saqi, sadəcə içki paylayan deyil, həm də məhəbbət hisslərini ifadə edən, ətrafdakılara sevinc bəxş edən, bir növ sevgi elçisi rolunu oynayır.
Beləliklə, "Saqi" adı yalnız bir peşənin deyil, həm də bir simvolun, bir obrazın, zəriflik, mehribanlıq və xoş əhval-ruhiyyənin ifadəsidir. Bu adın daşıyıcısı, ətrafında müsbət enerji yaradan, xoş rəftarlı və cəmiyyətə faydalı olmağa çalışan bir insan olaraq təsəvvür edilə bilər.