Sarac adı, tarix boyu yəhər, palan və digər at əşyalarının hazırlanması, təmiri və satılması ilə məşğul olan sənətkarlara verilən bir peşə adı olub. Bu, sadəcə olaraq "yəhərçi" demək deyil; dərindən zəngin bir mədəniyyət, incə bir sənət və hətta müəyyən bir sosial statusu əks etdirir.
Saraclar, sadəcə olaraq yəhər düzəltməklə kifayətlənmir, eyni zamanda atın anatomiyasını, minicinin ehtiyaclarını və atın fərqli istifadə formalarını (minmə, yük daşıma, döyüş) yaxşı bilməli idilər. Onların hazırladıqları yəhərlər sadəcə bir əşya deyildi, həm minicinin rahatlığı, həm də atın sağlamlığı üçün vacib bir element idi. Yəhərin düzgün dizaynı atın yükü düzgün paylamasına, sürtünmənin qarşısını almasına və yaralanmaların qarşısını almağa kömək edirdi.
Sarac sənəti əsrlər boyu inkişaf edərək, fərqli materialların (dəri, ağac, metal) istifadəsini, mürəkkəb tikmə və oyma texnikalarını əhatə edirdi. Yüksək keyfiyyətli yəhərlər həm də varlı və nüfuzlu insanların status simvolu olaraq qəbul edilirdi. Bu səbəbdən, saraclar həm sənətkarlıq bacarıqları, həm də estetik zövqləri ilə seçilən peşə sahibləri idilər.
Beləliklə, Sarac adı sadəcə bir peşə adı deyil, əsrlər boyu inkişaf etmiş incə bir sənətə, dərin bilik və bacarıqlara və müəyyən bir sosial statusa işarə edən zəngin bir tarixə malik bir termindir. Bu adı daşıyanlar, həm sənətlərinə, həm də atlarla olan sıx əlaqələrinə görə hörmətə layiq idilər.