Savad sözünün kökü ərəb dilindən gəlir və "bilgi", "elm", "təhsil" mənalarını ifadə edir. "Savadlı" ifadəsi isə "oxumağı və yazmağı bacaran", "elmli", "təhsilli" kimi mənalarda işlənir. Beləliklə, Savad sözü özündə geniş bir biliyə, təhsilə və elmə malik olmağı əks etdirir.
Savad dinlə əlaqələndirildikdə, daha spesifik olaraq İslam dininin əsaslarını, təlimlərini, ədəbiyyatını, tarixini və fəlsəfəsini bilmək mənasını daşıyır. Bu mənada Savadlı insan Quranı oxuyub anlayan, İslamın əsas prinsiplərinə bələd olan, dini mərasimləri yerinə yetirən və dini həyatda fəal iştirak edən kəsdir.
Savaddin adı isə "dini savad sahibi", "dini biliyə malik olan", "dində savadlı" mənalarını ehtiva edir. Ad, sahibinin dini biliyə, təfəkkürə və təcrübəyə yiyələnməsinin önəmli olduğunu vurğulayır. Bu, sadəcə olaraq dini mətnləri oxumağı deyil, həm də İslamın əsaslarını dərk etməyi, əxlaqi dəyərləri qəbul etməyi və onları həyatına tətbiq etməyi əhatə edir.
Tarix boyu bir çox alim, müəllim və ilahiyyatçı Savad və ya Savadın mənasını əks etdirən adlarla adlandırılmışdır. Bu ad, ad sahibi üçün həm də bir məsuliyyət, bir öhdəlik daşıyır: biliyini paylaşmaq, cəmiyyətə xidmət etmək və dini dəyərləri qorumaq.
Nəticə olaraq, Savaddin adı sadəcə bir ad deyil, həm də bir arzu, bir ümid, bir məqsəddir; dini biliyə sahib olmaq, onu dərk etmək və həyatda tətbiq etmək arzusudur. Bu, bir insanın həyatının mənasını və istiqamətini müəyyən edə biləcək dərin bir məna kəsb edir.