Səfiəddin adı, fars mənşəli olub, iki hissədən ibarətdir: "səfi" və "əddin". "Səfi" "təmiz", "saf", "pak", "seçilmiş", "əla" kimi mənalara malikdir. Bu söz, həmçinin mükəmməllik, kamillik və nuraniyyət kimi üstün keyfiyyətləri də özündə əks etdirir. "Əddin" isə "din", "iman" və ya "dindarlığ" mənalarını verir.
Beləliklə, Səfiəddin adı, tam olaraq "dinin safi", "dinin təmiz olanı", "dinin seçilmişi" və ya "təmiz dinə sahib olan" kimi tərcümə edilə bilər. Bu ad, sahibi üçün dindarlığın, paklığın, mənəviyyatın və kamilliyin simvolu kimi dəyər daşıyır. Adın mənası, sahibinin həyatında mənəvi dəyərlərə sadiq qalmağı, ədalətli, təmiz və pak olmağı simvolizə edir.
Tarix boyu Səfiəddin adını daşıyan şəxslər, ədəbiyyatda, elm aləmində və ictimai həyatda müxtəlif uğurlara imza atmışlar. Adın əzəmətli və mənəvi ağırlığı, sahibinin özünəməxsus şəxsiyyətini formalaşdırmaqda rol oynaya bilər. Səfiəddin adı, sadəcə bir ad deyil, bir məna, bir simvol, bir vəddir.
Maraqlı bir fakt olaraq, "səfi" sözünün kökündə olan "səf" fars dilində "səliqə", "təmizlik", "nizam" mənalarını da əhatə edir. Beləliklə, Səfiəddin adı, sahibinin həyatında nəinki mənəvi, həmçinin fiziki və ictimai təmizlik, səliqə və nizam-intizam prinsiplərinə riayət etməsini simvolizə edə bilər. Bu da adın mənasını daha da zənginləşdirir və genişləndirir.