Şikar adı, ovçuluqla, təbiətdəki canlıların təqib olunması və tutulması ilə sıx bağlıdır. Sadəcə "ov" sözünün sinonimi kimi qəbul edilməməlidir. Şikar, daha geniş bir məna kəsb edir və ovçuluq fəaliyyətinin həm prosesini, həm də nəticəsini əhatə edir. Bu, təkcə ovlanan heyvan və ya quş deyil, həm də bu fəaliyyət zamanı yaşanan həyəcan, səbir, bacarıq və ovçunun təbiətlə olan mürəkkəb əlaqəsini ifadə edir.
Tarix boyu şikar, insanın yaşamaq üçün ərzaq təminatının əsasını təşkil edib. Ancaq zaman keçdikcə, ovçuluq sadəcə aclıq hissini yatırmaqdan daha çox, bir sənət, bir idman növü, hətta bir rituala çevrilib. Müxtəlif mədəniyyətlərdə şikar, güc, cəsarət, bacarıq və təbiətlə harmoniyada yaşamağı simvolizə edir. Ovçunun təcrübəsi və bacarığı şikarın uğurla tutulması ilə ölçülür, bu da onun nüfuzunu və statusunu artırır.
Şikar sözünün mənasını daha dərinə araşdırdıqda, onun ətrafındakı romantika və əfsanələri də görərik. Əsrlər boyu şikar motivləri ədəbiyyatda, incəsənətdə və musiqidə əks olunub. Şikar haqqında hekayələr, əfsanələr və rəvayətlər bu fəaliyyətin insan həyatındakı əhəmiyyətini və təsirini daha yaxşı anlamağımıza kömək edir.
Beləliklə, şikar sadəcə "ovlanan heyvan və ya quş" deyil, ovçuluq fəaliyyətinin bütün mərhələlərini, onun mədəni və tarixi kontekstini, həmçinin ovçunun təbiətlə olan mürəkkəb əlaqəsini əhatə edən daha geniş və çoxşaxəli bir anlayışdır. Bu, insanın təbiətlə qarşılıqlı əlaqəsinin, bacarığının və cəsarətinin təcəssümüdür.