Vəcdi adı, qədim və zəngin bir mənaya malik olan, duyğuların coşqulu ifadəsini əks etdirən gözəl bir addır. Sadəcə "cuşə gəlmə" və ya "coşmaq" mənası ilə kifayətlənmək, bu adın əsl mahiyyətini tam əhatə etməz.
Vəcd, dərindən duyulan bir hissin, ruhun coşqunluğunun, ilahi bir ilhama qapılmanın ifadəsidir. Bu, adi bir coşqudan fərqli olaraq, daha dərin, daha ruhani bir vəziyyəti təsvir edir. Bir insan vəcd halında ikən, dünyəvi narahatlıqlardan uzaqlaşır, ilahi bir həzz içində batır və özünü tam olaraq həmin duyğuya həsr edir.
Ədəbiyyatda vəcd, həmişə mənəvi və estetik bir zövqü, ilahi bir ilhamı ifadə edir. Aşiq şeirlərindəki coşqun ifadələr, musiqidəki ruhani nəğmələr, rəssamlıq əsərlərindəki təsvirlərin qüdrəti – hamısı vəcd halının bədii ifadəsidir. Beləliklə, Vəcdi adı, daşıyıcısının daxili aləminin zənginliyini, duyğularının dərinliyini və həyata olan coşqulu yanaşmasını ifadə edir.
Tarixi mənbələrə nəzər saldıqda, Vəcdi adının əsasən şairlər, musiqiçilər və digər yaradıcı insanlar arasında daha çox yayıldığını görərik. Bu da adın mənası ilə tam uyğunluq təşkil edir. Çünki yaradıcılıq prosesi, özündə bir növ vəcd halını ehtiva edir; sənətkar, yaradıcılıq prosesinə tamamilə qapılır və özünü tamamilə bu prosesə həsr edir.
Nəticə olaraq, Vəcdi adı, sadəcə bir söz deyil, həm də bir həyat tərzinin, bir duyğu dünyasının simvoludur. Bu ad, daşıyıcısının həyata olan coşqulu, tutkulu və daxili zənginliyi ilə dolu bir həyat yaşamasını ifadə edir. Belə bir ada sahib olmaq, həmişə özünü inkişaf etdirmək, yeni kəşflər etmək və həyatın hər anından ləzzət almaq üçün bir ilham mənbəyi ola bilər.