Vəcdiyə adı, kökü "vəcd" sözündən gələn, dərin və duyğulu bir məna daşıyır. Sadəcə "cuşə gəlmə" və ya "coşmaq" kimi tərcümə edilməkdən daha çox şey ifadə edir. Vəcd, şüurun həddən artıq bir həyəcana, ilahi bir vəhyə və ya dərin bir duyğuya qapılma halını ifadə edir. Bu, adi bir coşqunluqdan fərqli olaraq, ruhun dərinliklərindən qaynaqlanan, insanı tamamilə ələ keçirən və transa bənzər bir vəziyyətdir.
Vəcdiyə adını daşıyan bir qadın, bu ruhi coşqunu, bu dərin duyğu hisslərini özündə əks etdirən bir şəxsiyyətə malik ola bilər. O, həyata, insanlara və ətrafındakılara qarşı həssas, ehtiraslı və hərarətli ola bilər. Güclü intuisiyası, yaradıcı düşüncə tərzi və iç dünyasının zənginliyi onun fərqləndirici xüsusiyyətləri ola bilər. Həyatın incəliklərinə açıq, hər şeyə özünəməxsus bir perspektivlə yanaşan bir insan ola bilər.
Tarixi mənbələrə nəzər saldıqda, "vəcd" halının mistik təsəvvürlərdə, xüsusən də sufizm ədəbiyyatında xüsusi bir yer tutduğunu görürük. Vəcd halına düşmüş bir insan, ilahi ilə birlik hiss edir, dünyəvi narahatlıqlardan uzaqlaşır və ruhani bir sükunətə qərq olur. Vəcdiyə adı, bu ruhani təcrübənin qadın versiyasını ifadə edən, dərin bir məna və əhəmiyyət daşıyan bir addır.
Qısacası, Vəcdiyə adı sadəcə bir ad deyil, bir duyğu, bir vəziyyət, bir ruhani təcrübənin adıdır. Bu adın sahibəsi, həyatını ehtirasla, coşqu ilə yaşayan, dərin duyğulara malik, zəngin bir daxili aləmə sahib bir insan kimi təsəvvür edilə bilər.