Vəcdiyyə adı, "vəcd" sözündən törəmişdir. Vəcd isə, farsca mənşəli bir söz olub, dərin bir həyəcan, coşqu, ruhani bir ehtiras və ya ilahi bir sevgi ilə dolu olma halını ifadə edir. Sadəcə "coşmaq" və ya "cuşə gəlmək" kimi tərcümə edilməkdən daha geniş bir mənaya malikdir.
Vəcdiyyə adı, həyatda hər şeyə həvəslə və coşquyla yanaşan, dərin duyğulara malik bir şəxsiyyəti təsvir edir. Bu ad, sadəcə bir hissi deyil, daha çox bir həyat tərzini, daxili bir alovu, bir ruhani yüksəlişi ifadə edir. Vəcd halında olan bir insan, dünyanın adi həyatından uzaqlaşaraq, dərin bir daxili dünyaya dalır və ruhani bir həzz yaşayır.
Tarixən, vəcd həm mistik təcrübələrlə, həm də incəsənətlə sıx bağlı olub. Şairlər, musiqiçilər, rəssamlar vəcd halında yaradıcılıqlarını ifadə etmiş, əsərlərinə dərin duyğu və coşqu qatmışlar. Vəcdiyyə adı, bu yaradıcı coşqunu, dərin hissləri və ruhani axtarışı özündə əks etdirən bir addır.
Ona görə də, Vəcdiyyə adı sadəcə bir ad deyil, bir hissin, bir həyat fəlsəfəsinin, bir ruhani yolun ifadəsidir. Bu ad, daha çox, həyatı tam yaşamağı, hər anına coşqu ilə yanaşmağı, dərin duyğuların təsiri altında olmağı simvolizə edir. Bu adı daşıyan bir qızın, həmişə özünəməxsus bir parlaqlığı, enerjisi və həyata olan sevgisi olacağı gözlənilir.