Bulud sözü, özündə təbiətin möhtəşəmliyini və sirrini əks etdirən, həm də poetik bir məna daşıyan bir addır. Sadəcə “yerdən buxarlanaraq səmada qatı təbəqə əmələ gətirən və yağış, qar şəklində yerə enən buxar yığını” olaraq izah etmək, onun əsl gözəlliyini və fəlsəfi dərinliyini əks etdirmək üçün yetərli deyil.
Buludlar, suyun səmada gözlə görünən halıdır. Günəşin enerjisi ilə isinən su, buxar halına keçərək yuxarı qalxır və yüksəklikdə soyuyaraq kiçik su damcıları və ya buz kristallarına çevrilir. Bu minikli hissəciklər bir araya toplanaraq, müxtəlif formalarda və ölçülərdə buludları əmələ gətirir. Hər bulud, unikal bir təbiət hadisəsidir; formasını, rəngini və həcm dəyişir.
Buludlar, həm də insan təxəyyülünü qıcıqlandıran bir mövzudur. Şairlər buludlara bənzətmələr edərək, arzularını, hisslərini, hətta mənzərələrini ifadə edirlər. Rəssamlar buludları kətanlarına köçürərək, onların dəyişkən və ecazkar gözəlliyini əbədiləşdirirlər. Uşaqlar buludlarda heyvanlar, əşyalar və ya xəyal obrazları görürlər. Bu müxtəlif baxış bucaqları, buludun sadə bir təbiət hadisəsindən daha çox olduğunu göstərir.
Buludlar, həyatın daimi dövrünü simvollaşdırır. Yerdən qalxıb səmaya ucalan buxar, yağış və qar halında yenidən yerə qayıdır, həyat dövrünün daim davam etdiyini xatırladır. Həm də buludlar, gələcəyin qeyri-müəyyənliyini simvollaşdıra bilər; əvvəlcədən nə vaxt, necə və nə qədər yağış yağacağını bilmək mümkün deyil, bu da həyatın qeyri-müəyyənliyini əks etdirir.
Beləliklə, “Bulud” adı, sadəcə bir meteoroloji termin deyil, həm də dərin mənalar və poetik çağırışlar daşıyan bir addır. O, təbiətin möhtəşəmliyini, insan təxəyyülünün gücünü və həyatın daim davam edən dövrünü əks etdirir.