Ecazkar (ər. ecaz + fars. …kar) sifət. Xariqüladə, təəccüb doğuran, möcüzəvi, heyrətamiz hadisələri yaradan, hər kəsi heyrətə salan, təsəvvür edilməyəcək qədər gözəl və təsirli olan.
Sözün kökü olan "ecaz" sözü ərəb mənşəli olub, "möcüzə, fövqəladə hadisə, qeyri-adi şey" mənalarını verir. "Kar" isə farsca bir şəkilçi olub, "edən", "yaradan" mənasını ifadə edir. Beləliklə, "ecazkar" sözü əslində "möcüzə yaradan", "möcüzəvi hadisələr törədən" kimi bir məna daşıyır.
Ecazkarlıq anlayışı yalnız fiziki hadisələrlə məhdudlaşmır. Bir insanın əsəri, əməli, hətta davranışı belə ecazkar adlandırıla bilər. Məsələn, bir rəssamın əsəri, bir yazıçının ədəbi üslubu, bir memarın layihəsi və ya bir alimin kəşfi öz ecazkarlığı ilə insanı heyran edə bilər. Bu halda "ecazkar" sözü, həmin əsərin və ya əməlin yaradıcılıq, bacarıq və ustalıq səviyyəsinin yüksəkliyini, nadirliyini vurğulayır.
Misal olaraq, "Kərim xanın sağlam vücudu ecazkar bir surətdə öz həyat qüvvəsini saxlayırdı" cümləsində "ecazkar" sözü Kərim xanın sağlamlığının adətən gözlənilməyən, təəccüb doğuran və möcüzəvi şəkildə davam etdiyini ifadə edir. Bu, sadəcə sağlamlığı deyil, həm də onun davamlılığının, möhkəmliyinin qeyri-adi olduğunu vurğulayır.
Beləliklə, "ecazkar" sözü sadəcə "möcüzəli" mənasından daha geniş bir kontekstdə istifadə oluna bilər. O, fövqəladəliyi, nadirliyi, təəccüb doğuran gözəllik və ustalığı ifadə etmək üçün istifadə olunan zəngin bir söz seçimi sayıla bilər.