Çəmən adı, ilk baxışda sadə görünən, lakin içində dərin mənalar gizlədən bir sözdür. Sadəcə "yaşıl ot sahəsi" və ya "çəmənlik" kimi tərif edilməkdən daha çox, bu söz təbiətin canlanması, həyatın və gözəlliyin simvolu kimi qəbul edilə bilər.
Çəmən, günəşin qızıl şüaları altında parıldayan, rüzgarın incə əli ilə oynayan yaşıl xalının təcəssümüdür. Bu, uşaqlıq xatirələrimizin, rahatlıq və sülh hisslərimizin, təbiətlə olan sıx əlaqəmizin simvoludur. Çəmən yalnız bir landşaft deyil, həm də bir duyğudur; rahatlıq, sükunət, təzəlik və ümid hisslərini oyadır.
Çəmənin mənasına daha dərin nüfuz etdikdə, onun poetik və metaforik istifadəsini də görərik. Ədəbiyyatda çəmən, tez-tez həyatın gəncliyini, təmizliyini, gücünü və gözəlliyini təmsil edir. "Gözəllik" sözü ilə bağlantısı da təsadüfi deyil; çəmən, rənglərin ahəngdarlığı, formaların təbiiliyi ilə göz oxşayır, ruhu sakitləşdirir və insanı özünə heyran edir.
Beləliklə, Çəmən adı yalnız bir coğrafi təsvir deyil, həm də həyatın, təbiətin və gözəlliyin dərin və çoxcəhətli bir simvoludur. Onun mənası, həm konkret, həm də məcazi olaraq, insan ruhunda müxtəlif hisslər oyadır və tarixlər boyu ədəbiyyat və incəsənətdə istifadə olunmuşdur.