Çəmənlik sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir termin olub, əsasən yaşıllıqla, təbiətin sulu və çiçəkli gözəlliyi ilə bağlı assosiasiyalar doğurur. Sadəcə "çəmən olan sahə, yaşıl ot bitmiş yer" tərifi, çəmənliyin əsl ruhunun, təbiətin verdiyi sülh və rahatlığın, gözəllik və canlılığın ifadəsinə yetərli deyil.
Daha dəqiq olaraq, çəmənlik, ot bitkilərinin, xüsusilə də çoxillik otların, geniş ərazini bürüyərək yaratdığı bir landşaft elementidir. Bu ərazi, hündürlüyü, ot növlərinin müxtəlifliyi, çiçəklərin mövcudluğu və digər bitki örtüyü ilə fərqlənə bilər. Bəzi çəmənliklər sıx və hündür otlarla örtülü, bəziləri isə qısa, incə otlardan ibarət olur. Rənglərin dəyişkənliyi, çiçəkli bitkilərin mövcudluğu və torpağın tərkibi də çəmənliyin xüsusiyyətlərini müəyyənləşdirir.
Çəmənliklər, həm insan üçün istirahət və əyləncə məkanı, həm də heyvanlar üçün qida və yaşayış sahəsi kimi mühüm rol oynayır. Onlar təbiətin gözəllik və harmoniyasının bariz nümunəsi olub, şeirlərdə, rəsmlərdə və ədəbi əsərlərdə tez-tez təsvir edilir. Məsələn, "Gördüm ki, bir rəna çəmənlikdəyəm; Dörd yanımda var al-əlvan çiçəklər" misrası çəmənliyin sükunətli və gözəl bir məkan olduğunu, təbiətin rəngarəngliyini və zənginliyini vurğulayır. Bu misrada təsvir olunan çəmənlik, sadəcə yaşıl bir sahə deyil, ətrafı çiçəklərlə bəzənmiş, sakit və xoş əhvali-ruhiyyə yaradan bir paradızdır.
Beləliklə, çəmənlik sadəcə yaşıl bir sahə deyil, təbiətin bəxş etdiyi, həm estetik, həm də ekoloji cəhətdən əhəmiyyətli bir landşaft elementidir. Onun gözəlliyi və sülhü insanı özünə cəlb edir, təbiətlə birlikdə olmaq hissi verir.