Çöhrə adı, Azərbaycan dilində geniş yayılmış və zərif bir isimdir. Sadəcə "üz", "surət" və ya "sima" kimi tərcümə edilməkdən daha çox mənaya malikdir. Bu söz, insanın üz cizgilərinin xarici görünüşünü ifadə etməklə yanaşı, onun daxili dünyasının, əhval-ruhiyyəsinin və hətta xarakterinin bir əksini də özündə əks etdirir.
Çöhrənin mənası statik deyil, dinamikdir. Bir insanın çöhrəsi gün ərzində dəyişə bilər; sevinc, kədər, qəzəb və ya düşüncəli halını əks etdirərək daim hərəkətdədir. Sözün özü də bu dəyişkənliyi, ifadənin çevikliyini özündə ehtiva edir. Yalnız fiziki bir görünüş deyil, həm də emosional bir tablodur.
Ədəbiyyatda çöhrə sözü tez-tez poetik bir vasitə kimi istifadə olunur. Şairlər və yazıçıların əsərlərində çöhrə, bir insanın daxili aləminin pəncərəsi, ruh halının güzgüsü kimi təsvir olunur. Məsələn, "aydın çöhrə" deyərkən, insanın təmizliyini və səmimiyyətini, "buludlu çöhrə" deyərkən isə kədər və narahatlığını nəzərdə tutmaq olar.
Ümumiyyətlə, çöhrə adı sadəcə bir isimdən daha artıqdır. O, dərin mənalar ehtiva edən, zəngin bir leksik vahiddir. Çöhrə, insanın zahiri və batini aləminin harmoniyasını, insanın özünəməxsusluğunu və bənzərsizliyini vurğulayan bir simvoldur.